تفاوت دستمزد مجریان در سیما!

در شماره های گذشته و در سه نوبت زوایای مختلف انتخاب مجریان تلویزیونی را مورد بررسی قرار دادیم و به چند و چون استعداد، خلاقیت و کارایی هر یک از مجریان بر اساس گونه و موضوع برنامه به تحلیل نشستیم.

میزان سواد، تخصص، فیزیک، لحن و بیان، جسارت در اجرا و ذکاوت در طرح مسائل مختلف، روابط مورد نیاز برای کسب اطلاعات به روز و دعوت از مهمان های مختلف و البته میزان حمایت مدیران از مجری که در جسارت آن ها سهم بسزایی دارد گفتیم و شنیدیم. اما در بخش پایانی از زاویه دیگری انتخاب مجریان برنامه های سیما را با طرح سوالات ذیل مورد بررسی قرار می دهیم:

1/ آیا تلویزیون به اندازه تمام برنامه های تولیدی اش مجری ندارد؟

پر واضح است که تعداد برنامه های تولیدی به مراتب کمتر از مجریان مجوزدار برای اجرا است بگذریم از اینکه حضور مجریان تکراری در برنامه های مختلف تلویزیونی یک ایراد مدیریتی است که قابل طرح و بررسی است. قطعا تلویزیون نمی تواند به اندازه تمام مجریانش تولید برنامه کند.

2/ آیا تلویزیون نتوانسته در این سال ها مجریان مد نظر خودش را پروش دهد که در این باره به سمت سینما سوق داده شده است؟

قطعا تلویزیون در تمام این سال ها مجریان مختلفی را معرفی کرده است اما اینکه چرا آن ها نتوانسته اند جایگزین مناسبی برای ستاره های اجرای تلویزیونی باشند و ستاره های ممنوع الکار و از کار کنار گذاشته شده کماکان در ذهن مخاطب هستند و در این گونه از نیروی انسانی ستاره سازی متوقف شده است سوالی است که از چند وجه قابل بررسی است: الف/ جذابیت برنامه های سیما ب/ سواد رسانه ای مجریان ج/ عدم اقبال مخاطب به تلویزیون در سال های اخیر.

3/ تلویزیون برای جذب مخاطبانش به چهره هایی جذاب تر از مجریان فعلی نیازمند است؟

4/ تلویزیون برای تولید آثار موفق نیازمند منابع مالی است که این منابع با حضور چهره های سینمایی در تلویزیون تامین می شود؟

5/ آیا چهره های محبوب و معروف تلویزیون و سینما در حوزه بازیگری می توانند اجرای یک برنامه یا مسابقه تلویزیونی را بر عهده گیرند؟

الف/ با بررسی شباهت های حرفهء اجرا و بازیگری به سرعت به این نتیجه می رسیم که اصولا یک بازیگر خوب قرار نیست بتواند یک مجری موفق هم باشد و برعکس.

ب/ تمام توضیحات فنی و استعدادهای روحی و روانی و خلاقیت های مورد نیاز در حرفه ی اجرا لزوما همانی نیست که در دنیای بازیگری مورد نیاز است.

ج/ بسیاری از بازیگران هستند که در ایفای نقش های مختلف ستاره اند اما در ارتباط رخ با رخ با دوربین و مخاطب تلویزیونی حرف آنچنانی برای گفتن ندارند.

با توضیح مسائل بالا به این نکته می رسیم که حضور خانواده سینما و چهره های صاحب نام بازیگری شاید بتواند پای اسپانسرها و برندهای تجاری را به تلویزیون باز کنند و اوضاع اقتصادی را سر و سامان ببخشند اما بی شک اگر توانایی اجرا در کار آن ها دیده نشود نه تنها جذب مخاطب رخ نداده که جایگاه سینمایی شان نیز دچار لطمه می شود و نکته پایانی اینکه حتما مخاطبان تلویزیون از حضور بزرگانی چون اکبر عبدی، مهران مدیری، رامبد جوان، محمدرضا گلزار، پژمان بازغی، اشکان خطیبی، مجید یاسر و...در رسانه مالی استقبال می کنند اما فراموش نکنیم که این تصمیم به اندازه ای که می تواند جذاب، پول ساز و قابل انتخاب باشد می تواند خطرناک و صدمه زننده هم باشد و در واقع جایگاه سینمایی ستاره های سینمایی را نیز تحت الشعاع قرار دهد.

فراموش نکنیم مخاطبی که با کم ترین قیمت در رسانه ملی می تواند ستاره مورد علاقه اش را ملاقات کند نیازی نمی بیند با هزینه بالا درسالن های سینما شاهد هنرنمایی هنرمندان باشد.